Աղոթում և խնդրում եմ հավատով քանզի, Տե՛ր, հույսս Քեզ վրա դրի, դու ես Աստուածն իմ և հավատում եմ, որ «Քո բարի Հոգին ինձ պիտի առաջնորդի դեպի արդար երկիր»։

Երբ Հայաստանը փաստացի կորցրել է ինքնիշխանությունը, բայց վարչապետի աթոռին հակաքրիստոս է, իսկ նախկին նախագահների անունից, նրանց իրական, կամ կեղծ թիմակիցները, արհամարհելով նաև Պահքի այս շրջանն իրար միս են ուտում, բորբոքում մարդկանց հոգեկանը, աստվածաշնչյան այս առակը իմ այսօրվա աղոթք - խնդրանքն է Բարձրյալին:

Միայն մեկ ձայն կա, որ կարող է ինձ գոտեպնդել և հոգիս զմայլել. Քո ողորմության քաղցրանուշ մեղեդին։

Մեծ Պահքի երկրոդ կիրակին կոչվում է նաև Արտաքսման: Օրվա խորհրդի և անվան մասին Աստվածաշունչ մատյանի Ծննդոց Գրքում գրված է. «…Եվ արտաքսեց նրան Աստված Եդեմի պարտեզից, որպեսզի մշակի հողը, որից և ստեղծվել էր»: (Ծննդ. 3:23): Նաև Աստված 7-րդ օրը հանգստանում էր։

Առավոտյան քո ողորմությունն ինձ լսելի դարձրու, քանզի, Տե՛ր, հույսս քեզ վրա դրի։

Պահքի այս օրը աղոթքս Մարդ տեսակին եմ ուղղում։

Գոհանամք զՔէն, Տէր Աստուա՛ծ մեր, որ երեւելի լուսով Քով զուարճացուցեր զամենայն արարածս Քո, իսկ իմանալի լուսով պատուիրանաց Քոց զամենեսեան լուսաւորեցեր զհաւատացեալս ի Քեզ:

Այսօրվա աղոթքս Պահքի շրջանում հարևանին է նվիրվում: Երբ Քովիդի շրջանը սկսվեց, մեր հարկի Ռաֆիկենք ամեն օր մուտքի մոտ խունկ էին վառում ու բոլորիս համար աղոթում։ Ո՛չ մեր հարկում, ո՛չ մեր շենքում ոչ մեկը կորոնայից չմահացավ։

Քեզ երկիր պագանելով, Տէր Աստուա՛ծ մեր, գոհանամք զՔէն յաղագս խաղաղութեամբ անցուցանելոյ ի մէնջ զերկարութիւն տուընջեանս: Տո՛ւր մեզ, Տէ՛ր, աղաչեմք զՔեզ, զերեկս եւ զառաջիկայ գիշերս առանց մեղաց եւ առանց գայթակղութեան անցուցանել. հաստատուն կալ եւ մնալ ի հաւատ, ի յոյս, ի սէր եւ ի պատուիրանապահութեան Քո՝ խնդրելով զխաղաղութիւն ամենայն աշխարհի, եւ Եկեղեցւոյ Քում սրբոյ զհաստատութիւն, եւ անձանց մերոց զփրկութիւն: Որպէս զի ընդունելով ի Քէն զհայցուածս մեր՝ եւ զմեծ վայելչական փառաբանութիւն միշտ ի բարձունս առաքեսցուք ամենազօր տէրութեանդ, Քրիստոս Աստուա՛ծ մեր, այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

«Այս առակն էլ ասաց ոմանց, որոնք իրենք իրենցով պարծենում էին, թե արդար են, և արհամարհում էին ուրիշ շատերին։ «Երկու մարդ տաճար ելան աղոթքի կանգնելու. մեկը՝ փարիսեցի, մյուսը՝ մաքսավոր։ Փարիսեցին կանգնած էր մեկուսի և ինքն իրեն այս աղոթքն էր ասում. “Աստվա՛ծ իմ, շնորհակալ եմ քեզնից, որ ես նման չեմ ուրիշ մարդկանց, ինչպես հափշտակողները, անիրավներն ու շնացողները, և կամ ինչպես այս մաքսավորը։ Այլ շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում և տասանորդ եմ տալիս իմ ամբողջ եկամտից”։ Իսկ մաքսավորը կանգնած էր մեկուսի և չէր իսկ կամենում իր աչքերը երկինք բարձրացնել, այլ ծեծում էր կուրծքը և ասում. “Աստվա՛ծ, ների՛ր ինձ՝ մեղավորիս”։ Ասում եմ ձեզ, սա՛ իջավ իր տունը արդարացած և ոչ թե մյուսը. որովհետև, ով բարձրացնում է իր անձը, կխոնարհվի, և ով խոնարհեցնում է իր անձը, կբարձրացվի»։ (Ղուկաս 18:9-14)